líng
陵
lì
轹
línglì
ㄌㄧㄥˊㄌㄧˋ
陵轢
陵轹 línglì 同“凌轹”
陵轹 líng lì ㄌㄧㄥˊ ㄌㄧˋ
欺陵、压倒。
《史记.卷一○.孝文本纪》:「令不得居其故,陵轹边吏,入盗。」也作「凌轹」。